Skóra niemowlaka przychodzącego na świat pokryta jest mazią płodową, która pełni funkcję ochronną przed kontaktem z płynem owodniowym. W pierwszym miesiącu życia na skórze obserwujemy „ meszek” płodowy (lanugo) – liczne drobne włoski na tułowiu, które samoistnie znikają i nie powinny nas niepokoić. Do powszechnie występujących zmian skórnych, niewymagających leczenia i ustępujących z wiekiem dziecka należą:

• Kapilarne naczyniaki – różowe plamki na powiekach, środku czoła i na karku u podstawy czaszki. Są one spowodowane poszerzeniem włosowatych naczyń skórnych. Najszybciej ustępują zmiany na powiekach do końca 1 rż, zaczerwienienie na karku może utrzymać się znacznie dłużej.
• Prasówki (milia) – białe kropeczki, grudeczki na nosku i policzkach powstają z zastoju łoju i keratyny w mieszkach gruczołów skórnych.
• Trądzik noworodkowy – zmiany grudkowo - krostne. Często na rumieniowym podłożu przypominający trądzik u młodzieży. Przyczyną są zmiany hormonalne po porodzie. Wykwity te ustępują wraz z wiekiem dziecka w ciągu pierwszych 2 miesięcy. Okresowo wymagają maści robionych osuszających wykwity. Można także zastosować cieniutko posmarowany Sudocrem.
• Błękitne plamy mongoidalne – zmiany niebiesko – sine okolicy krzyżowo – pośladkowej. Bledną samoistnie w okresie pierwszych lat życia dziecka. Są pozostałością po przodkach Azji.

     
Do częstych zmian śluzawkowo – skórnych, które wymagają konsultacji i leczenia należą:

• Pleśniawica jamy ustnej  - bardzo powszechna w 1 miesiącu życia. To białe naloty na śliniawkach języka, policzków, które można leczyć samodzielnie preparatem dostępnym bez recepty np. Aftin lub przy bardzo masywnych zmianach stosujemy leki zalecone przez lekarza – nystatynę.
• Wyprysk atopowy – choroba skóry, która zawsze wymaga konsultacji pediatryczno – dermatologicznej. Są to zmiany rumieniowo – łuszczące początkowo na twarzy, na tułowiu a wraz ze wzrostem dziecka pojawiające się na zgięciach łokciowych, nadgarstkowych, podkolanowych, którym towarzyszy uporczywy świąd. Przyczyna wyprysku nie jest do końca poznana. Wiemy, że istnieją predyspozycje genetyczne, duże znaczenie może mieć (ale nie musi ) również alergia pokarmowa.
• Najważniejszym postępowaniem w leczeniu wyprysku atopowego jest codzienna pielęgnacja skóry odpowiednio do tego przeznaczonymi emolientami np. Emolium, Balneum Hemal, Oilatum oraz codzienna kąpiel i smarowanie tuż po osuszeniu skóry.
•      
• Do prania śpioszków, pościeli – używamy płatków mydlanych lub proszków dla alergików np. Jelp. Powinniśmy też ubierać naszego maluszka w białe kaftaniki i body unikając kolorowych barwników zawartych w ubrankach. Czasem pomocne bywa włączenie diety hipoalergicznej, bezmlecznej u mamy karmiącej piersią lub podawanie dziecku specjalnych mlek – hydrolizatów mleka krowiego np. Nutramigen, Bebilon Pepti przepisanych przez pediatrę.
• Łojotokowe zapalenie skóry niemowląt – najczęściej dotyczy owłosionej skóry głowy tzw. „ ciemieniucha”, może także lokalizować się na twarzy, w okolicy zausznej i fałdów skórnych. W odróżnieniu od zmian atopowych nie swędzi. W łagodnych przypadkach wystarczy przy użyciu emolientów złuszczanie, odsuwanie gazikiem „pod włos” mas łojotokowych. Bardzo nasilone zmiany łojotokowe wymagają konsultacji dermatologa i mogą świadczyć o predyspozycjach do alergii.
• Pieluszkowe zapalenie skóry – jest związane z drażniącym działaniem moczu lub stolca, szczególnie w okresach letnich gdy skóra przykryta pieluszką gorzej oddycha. Pojawiają się wtedy rumieniowe wykwity okolicy pośladków, krocza, którym często towarzyszą nadkażenia grzybicze. Należy wtedy unikać mycia perfumowanymi chusteczkami, każdorazowo myć okolice krocza pod wodą bieżącą z dodatkiem emolientów np. Oilatum i często wietrzyć skórę chorobowo zmienioną.

     
W ciągu dnia możemy stosować Sudocrem, a na noc posmarować 1% Gencjaną na wodzie. W cięższych przypadkach pomogą leki, maści przeciw grzybicze przepisane przez lekarza.